اگرچه دوراز ذهن است که سربازها در کمپ نظامی ، بتوانند این همراه درمانی از نوع سگی اش را به مرحله اجرا بگذارنند. اما اگر فیلم برادران در جنگ را دیده باشید ، احتمالا خبر فوق را جدی می گیرید.
امروز ششم دسامبر اتفاق مهم و جالب توجهی در پایگاه نظامی فورت مه یر روی خواهد داد. این پایگاه یک برنامه تحقیقاتی با مدیریت سازمان روانشناسان نظامی آمریکا انجام داده تا میزان افسردگی سربازان آمریکایی را که در جنگ های افغانستان و عراق شرکت کرده بودند ؛ارزیابی کند
نتیجه ها و ارزیابی های قبلی نشانگر این بو د که میزان افسردگی سربازان آمریکایی که در عملیات های برون مرزی کلان و گسترده شرکت داشته اند از میزان استاندارد بسیار بالاتر رفته . پیش از این میزان افسردگی سربازان 9 درصد اعلام شده بود و حالا این رقم به 20 تا 22 درصد رسیده است.
اما راهکار های پیشنهاد شده برای کاهش این افسردگی است که کل این تحقیقات را بامزه کرده است. روانشناسان نظامی طرحی به پایگاه نظامی فورت مه یر ارائه کرده اند تا از این پس سرباز آمریکایی بسته به تقاضا و هم چنین خلقیات اش اجازه داشته باشد در حین حضور در کمپ های آموزشی و یا در زمان آماده باش بتواند با حیوان مورد علاقه خود باشد و این امر می تواند تا 10 درصد میزان افسردگی ها را بین سربازان کم نماید و رسیدن به این رقم ؛ تقریبا همان درصد استاندارد خواهد بود. ضمن اینکه پیشنهاد اول همین روانشناسان همراهی درمانی سگ ها با سربازان عنوان شده.
اگرچه دوراز ذهن است که سربازها و افسرانشان در طی دوران آموزشی و یا حضور در کمپ نظامی ، بتوانند این همراه درمانی از نوع سگی اش را به مرحله اجرا بگذارنند. اما اگر فیلم برادران در جنگ را دیده باشید ، احتمالا خبر فوق را جدی می گیرید.
جک رد میچر کارگردان 26 این مستند سینمایی ، پس از اینکه ماهها گذشت و از برادرانش خبری دندان گیر نشنید برای پیدا کردنشان عازم عراق شد . 2 برادر بزرگتر جک ؛ بیش از 4 ماه بود در جنگ شرکت داشتند و عمده اخباری که از سلامتشان به خانواده می رسید ؛ آنقدر جزیی و نامفهوم بود که بالاخره برادر فسقلی شال و کلاه کرد و تحت عنوان انجام یک پایان نامه سینمایی و تصویری خودش را به جبهه جنگ رسانید و پس از چند روز سرگردانی برادرانش جو و ایزاک را پیدا کرد. و با کمک آنها دوربین فیلمبرداری اش را چند روزی در خط آتش و هم چنین پشت جبهه چرخانید و آنچه در نهایت بدست آمد؛ ساعتها تصویر واقعی از رفتار سربازانی است که گاهی به مرز جنون رسیده بودند . جک ردمیچر فیلمش را به جشنواره ها فرستاد و طولی نکشید که دیگر تلویزیونی نبود که برادران در جنگ را به نمایش نگذاشته باشد ضمن اینکه این مستند سینمایی اکران خوبی هم داشت.
برادران در جنگ سربازانی را نشان می دهد که در بیابان های عراق از فرط جنون دست به رفتارهای عجیب و غریب زده، تعدادی از آنها به فراموشی مطلق و عده بیشتری به نسیان ادواری دچار شده بودند . افسردگی حاد منجر به خودکشی دیگر حادثه ای روزانه تلقی می شود و راههای رهایی از این مصیبت ها عمدتا یا الکل است و یا مواد مخدر که همین ها هم دیوانگی را تسریع می کند.
به هر روی نمایش این فیلم سهم قابل توجهی در برانگیختن احساسات واقعی مردم آمریکا داشت . آنها اگرچه پیش از این تصویرهایی از جنگ در قالب فیلم های سینمایی مثل در دره الا و آنچه بر سر فرزندانشان رفته و می رود؛ تماشا کرده بودند . اما فیلم ردمیچر تصاویری حقیقی نه داستانی را پیش چشمان والدین قرار می داد. بی جهت نیست که از مارس گذشته تا کنون بودجه های تحقیقاتی روانشناسان نظامی آمریکا اینقدر افزایش نشان داده. هزینه های تحقیقاتی کلان که مصروف پروژه سگ درمانی نیز شده است.
